malam ni aku teringat tazkirah ringkas madam rahimah n madam rohana.isinya?tak perlula rasanya ulang di sini.
pointnya,aku mesti laksanakan apa yang mereka harapkan itu.kalau tak,sia-sia je air liur n air mata yang mereka tercurahkan tu.tapi...it's going be worst..more complicated,more sophisticated..hurm..tapi,laksana-laksana pun,buang masa gak.(malam ni je dengan izin ALLAH).kadang-kadang,aku terfikir,kenapa sampai sebegini aku diuji.padahal,beban aku ini,tiada pula orang lain merasakan.jadi kenapa aku yang menerima hempasan kacanya?teori aku tentang usaha tangga kejayaan hancur musnah.aku kutip lagi sekali n ia musnah lagi.sabar saja lah.kerana orang yang sabar itulah yang berpotensi menghuni syurga,bak kata madam.tapi satu saja,sampai bila?
ps;/bila baca balik,rasa macam tak percaya,betol ke ni aku yang tulis?macam matang je;p
merry christmas people.harap stoking yang aku gantung kat katil ada hadiah bila aku bangun besok.;D
2 ulasan:
wuakakaakk lawok2 :DD
mu sume bnde yg aku ckp mu kate lwk..xphm...=-=
Catat Ulasan